قطره گی تا کی؟ خوشا دريا شدن
پر زدن از دام و در صحرا شدن
ايستايی در خور مرداب هاست
جنبشی کن در ره پويا شدن
قطره چون پيدا بود خود قطره است
می شود دريا ز ناپيدا شدن
در دل شب با خيال عشق دوست
لذتی دارد عجب، تنها شدن
صيقلی کن جان زنگ آلوده را
تا بيابی نعمت بينا شدن
حسن ظاهر را رها کن دل بيار
اين بود سرمايه ی زيبا شدن
با خودآرايی کسی عزت نيافت
حشمتی دارد جهان آرا شدن
عشق و رسوايی، دو يار همدمند
پس چه ترسد عاشق از رسوا شدن؟
کار عاقل بر خدا دل باختن
شغل مجنون عاشق ليلا شدن
تا زبان را بر نبندی از دروغ
در نيابی لذت گويا شدن
با دمی هر مرده دل را زنده کن
هست در تو قدرت عيسی شدن
فرصت امروز را از کف مده
جهل باشد در پی فردا شدن
نزهتی دارد به گلزار دعا
اشکباران در دل شب ها شدن
حاصل اشک شبانگاهی بود
در سحر چون برگ گل ها وا شدن
کار موسی گر کنی موسی شوی
ميتوان در سينه ی سينا شدن
صد چراغ "موسوی" در دست توست
جهد کن تا معجز بيضا شدن
ميل تاريکی مکن مهتاب باش
قطره گی تا کی؟ خوشا دريا شدن
« مهدی سهيلی »
۶ نظر:
دمتوون گرم
ما بیشماریم
ما بیشماریم...بیشمارتر هم خواهیم شد
salam be doostan
ما بیشماریم!!!
علیرضــــــــــــــا جان خسته نباشـــــــــی
مـــــــا بی شمـــــــــاریم
با سلام
ارسال یک نظر