با دوست عزیزی مباحثه داشتم که با گزاره ی "ما بی شماریم." مخالف بودند؛ گفتم: "اطرافتو نگاه کن، غالباً طرفدار میرحسین هستن". گفت: "درسته اما سبز نیستن". پرسیدم "چطور؟". پاسخ داد "سبزها افرادی شجاع، آگاه، امیدوار، فعال و ایثارگر هستند."
البته این دوست گرامی تنها به ویژگی های سبزهای خالص پررنگ اشاره داشته اند (شخصاً تمامی مخالفین خ.ر را سبز می دانم.) اما این صفات باید هدف هریک از ما قرار گیرد تا با پاک کردن ناخالصی ها و سبزتر کردن شخصیت خویش بیشترین کارایی را در راه رشد و رفاه پایدار و همه جانبه ی خود در کنار همنوعانمان (جامعه) داشته باشیم. حال آن که بی توجهی به خصایل سبز می تواند حتی منجر به ضایع کردن دستاوردهای بشردوستانه ی این جنبش گردد.
در میان این ویژگی ها آن چه مهمتر است آگاهی ست؛ چرا که به منزله ی مادر سایر صفات نیک است، حتی شجاعت ،که یک ویژگی ذاتی پنداشته می شود، در ضمیر ناخودآگاه انسان جای خوش کرده و به نرمی برون تراویدن آب از کوزه، از ضمیر خودآگاه تاثیر می پذیرد، پس می توان با تقویت باورها از راه افزایش آگاهی، به آن نیز دست یافت. همین طور سایر خصایل و صفاتی که هر شهروندی برای زندگی مسالمت آمیز در جوامع امروزی بدان نیازمند است و داعیه داران جنبش سبز باید پیش آهنگ آن باشند.
این عامل در کنار تجربه ی تاریخی انقلاب 57 _که بنا به قولی صحیح "پیروزی جهل بر ظلم" بود._ باعث شد تا مهندس موسوی "گسترش آگاهی" را استراتژی اصلی جنبش سبز بداند.
در همین راستا پیشنهاد می کنم مقاله ای کوتاه با عنوان «ایران به کدام سو می رود؟» که با زحمات یکی از دوستان عالم و آگاه سبزمان به قلمی رسا و با طراوت تالیف شده را از یکی از سرور زیر دانلود و مطالعه بفرمایید:
به امید روزی که همه در گفتار، کردار و پندار سبز باشیم.
البته این دوست گرامی تنها به ویژگی های سبزهای خالص پررنگ اشاره داشته اند (شخصاً تمامی مخالفین خ.ر را سبز می دانم.) اما این صفات باید هدف هریک از ما قرار گیرد تا با پاک کردن ناخالصی ها و سبزتر کردن شخصیت خویش بیشترین کارایی را در راه رشد و رفاه پایدار و همه جانبه ی خود در کنار همنوعانمان (جامعه) داشته باشیم. حال آن که بی توجهی به خصایل سبز می تواند حتی منجر به ضایع کردن دستاوردهای بشردوستانه ی این جنبش گردد.
در میان این ویژگی ها آن چه مهمتر است آگاهی ست؛ چرا که به منزله ی مادر سایر صفات نیک است، حتی شجاعت ،که یک ویژگی ذاتی پنداشته می شود، در ضمیر ناخودآگاه انسان جای خوش کرده و به نرمی برون تراویدن آب از کوزه، از ضمیر خودآگاه تاثیر می پذیرد، پس می توان با تقویت باورها از راه افزایش آگاهی، به آن نیز دست یافت. همین طور سایر خصایل و صفاتی که هر شهروندی برای زندگی مسالمت آمیز در جوامع امروزی بدان نیازمند است و داعیه داران جنبش سبز باید پیش آهنگ آن باشند.
این عامل در کنار تجربه ی تاریخی انقلاب 57 _که بنا به قولی صحیح "پیروزی جهل بر ظلم" بود._ باعث شد تا مهندس موسوی "گسترش آگاهی" را استراتژی اصلی جنبش سبز بداند.
در همین راستا پیشنهاد می کنم مقاله ای کوتاه با عنوان «ایران به کدام سو می رود؟» که با زحمات یکی از دوستان عالم و آگاه سبزمان به قلمی رسا و با طراوت تالیف شده را از یکی از سرور زیر دانلود و مطالعه بفرمایید:
۱ نظر:
سلام خيلي ممنون كه به وبلاگ ما سر زديد
بنده هم از وبلاگ شما بهره بردم
اگه مايل به تبادل لينك بودي بگو با چه اسمي شما را لينك كنم
ارسال یک نظر